In beweging naar een gezondere leefstijl
Door Frank Bruining
We doen vaak allerlei dingen zonder goed te weten waarom we deze dingen doen. Vaak denken we dat onze partner, onze baas, onze kinderen of onze vrienden iets van ons verwachten, of we vinden zélf dat we iets moeten doen. We leggen onszelf onnodig veel op. Soms zijn het gewoontes waarmee we zijn opgegroeid of dingen waar we jaren geleden mee zijn begonnen en die we nu nog steeds doen zonder goed na te denken of de reden ‘van toen’ nu nog wel ‘klopt’.
Waar denk ik dan aan? Nou, aan drie keer per dag eten, likes uitdelen op Facebook, cadeautjes geven wanneer iemand jarig is, elke dag hardlopen, boodschappen doen op zaterdag, geld verdienen om je hypotheek te kunnen betalen, de auto wassen op je vrije middag, je vaste baan toch maar niet opzeggen terwijl je eigenlijk voor jezelf zou willen beginnen.
Je schrikt ervan als je gaat kijken naar wat je allemaal (van jezelf) ‘moet’. Turf maar eens gedurende een dag, van je eerste kopje koffie na het opstaan tot het tandenpoetsen net voor je naar bed gaat. En kijk dan niet alleen naar de kleine patroontjes, maar tel ook de grote dingen mee, zoals het ploeteren voor de betaling van je hypotheek. Maar het zou best kunnen dat je het juist heel fijn vindt dat je heel veel dingen moet – het is niet zo dat je patronen verkeerd zijn, het gaat mij om bewustwording ervan.
Als je de ‘moetjes’ loslaat, zul je vrijheid ervaren.
Zodra je je bewust bent van het feit dat je heel veel van jezelf ‘moet’ kun je misschien (met heel kleine stapjes) een paar van die ‘moetjes’ loslaten. Pas dan zie je ineens hoeveel vrijheid er ontstaat, hoeveel mogelijkheden er zijn of hoeveel potentieel je laat liggen.
Als je je eenmaal bewust bent van de gewoonten die je hebt, kun je bijvoorbeeld beslissen om ’s morgens geen tweede kopje koffie meer te drinken of ’s ochtends wat eerder je bed uit te stappen en ’s avonds wat eerder te gaan slapen. Het kan ook zijn dat je er dan voor kiest om dagelijks te mediteren, ’s middags een boterham minder te nemen of om helemaal geen brood meer te eten. Dat je water gaat drinken in plaats van frisdrank of dat je – zoals ik – de dag begint met een koude douche.
De Q’ero is een Quechua-gemeenschap bij Cusco, in de Peruaanse regio Paucartambo. Quechua refereert aan de taal die de mensen daar spreken. De Q’ero leven in het meest afgelegen gedeelte van de Andes op hoogtes tussen 1800 en bijna 4500 meter. Het klimaat is wisselend en de grond is niet erg vruchtbaar. De grond wordt nog met de hand bewerkt; de Q’ero verbouwen maïs en aardappelen. In de hogere gebieden houden ze lama’s.
In zes dorpen leven in totaal zeshonderd Q’ero. Het kost je tussen de één en de drie dagen om van het ene dorp naar het andere te lopen. De Q’ero beschouwen zichzelf als afstammelingen van de Inca. Toen de Spanjaarden binnenvielen trokken de Q’ero zich terug in de bergen.
In de jaren ’80 kwamen zij – doordat de gletsjers smolten – terug uit de bergen en begonnen zij met het delen van hun wijsheid met de wereld. Dat doen ze tot op de dag van vandaag.
In de Q’ero traditie worden de sjamanen Paqo’s genoemd. Om precies te zijn: Paqo’s zijn een soort priesters, healers. Het zijn krachtige meesters in het werken met helende krachten uit de natuur. Met behulp van ceremonieën en healing brengen ze balans daar waar dat nodig is.
In het Quechua van de Q’ero bestaat er geen specifiek woord dat bezit uitdrukt. Zo zeggen zij ‘er zijn een vrouw en kinderen met mij’, in plaats van ‘ik heb een vrouw en kinderen’.
Deze oefening is een eerste stap naar minder moeten. Iets dat niet (echt) van jou is, hoef je niet te verdedigen. Alles is tijdelijk en aan verval onderhevig, houd dit in je achterhoofd tijdens de oefening.
Stel je eens voor dat je – net als de Q’ero – geen woorden zou hebben om bezit uit te drukken. Wat voor effect zou dit op jou hebben? Probeer eens uit te vinden wat je voelt als je je zinnen formuleert op een manier waarbij je iets niét als bezit ziet, bijvoorbeeld je man, je vrouw, je kinderen, je auto of je huis. Hoe voelt dat? Verschaft dit je ruimte of benauwt het je? Hoe geef je uiting aan je bezittingen als je er geen woorden voor hebt?
Hoe ervaar je deze oefening? Hoe belangrijk zijn bezittingen eigenlijk?
Deel deze oefening eens met andere mensen en vraag hoe het voor hen voelt.
