In beweging naar een gezondere leefstijl
Rust is een belangrijke pijler in een gezonde leefstijl. Rust werkt namelijk tegen stress, waardoor je je psychisch onprettig kunt gaan voelen en op den duur lichamelijke klachten kunt ontwikkelen als hartproblemen, maag- en darmklachten maar ook een verminderde weerstand. In haar boek De kracht van rust (winnaar van de prijs ‘Het Beste Spirituele Boek 2021’) deelt stiltetrainer, auteur en spreker Mirjam van der Vegt acht tegendraadse levenslessen voor het creëren van rust.
Ze leert je in haar boek rusten als gewoonte toe te passen in je leven en te oefenen met een andere levenshouding, waardoor gezond werken en rusten elkaar afwisselen. Les 2 uit het boek is een hele interessante: ‘Beoordeel de dag naar wat je zaait, in plaats van oogst’. Het gaat over rust nemen om je werk natuurlijk te laten groeien en ‘jouw grond’ te ontdekken. Het start met het verhaal van Joseph en Joyce Mary.
Joseph heeft in zijn leven niet bereikt wat hij zou willen en uit frustratie slaat hij zijn vrouw. Als je je afvraagt wat dit nu met jouw werk en leven te maken heeft, lees dan eerst even verder.
Het verhaal van Joseph en zijn vrouw Joyce Mary staat namelijk niet voor niets in de vorm van een foto op mijn bureaublad. Op deze foto zie je een grote ton met versgeplukte sinaasappels staan. Het is het meest bemoedigende verhaal over rust en werk dat ik ooit heb gehoord en vaak zit ik in gedachten weer even onder de schaduw van de bomen in het kleine dorpje waar ik hen voor het eerst ontmoette.
Joseph en zijn vrouw wonen in de binnenlanden van Oeganda in een gehucht met een paar huizen. Op het eerste gezicht is hier haast niets en moet je keihard werken om ook maar iets van de grond te krijgen; zo’n plek waarvan je weet dat je er gillend gek zou kunnen worden als je niets doet. Maar waar te beginnen in een land van armoede en ongelijke kansen?
Joseph en zijn vrouw hebben slechts twee geiten; het leven is overleven. Het lijkt zinloos, dit uitzichtloze bestaan. Op een dag horen ze dat er een Umojaproject in het dorp is gestart. Umoja betekent samen – de bedoeling is dat je jouw dromen samen met anderen gaat vormgeven. Joyce Mary stuurt Joseph erheen en na een aantal bijeenkomsten komt Joseph bij zijn vrouw en vraagt haar of hij een van hun geiten mag verkopen: hij wil een sinaasappelplantage beginnen. Joyce Mary lacht hem uit – ze komen al amper rond en waarom zou ze haar man vertrouwen met geld? Zo’n grote droom voor een man die niets uitvreet in zijn leven. Nee dus, die geit wordt niet verkocht. Hij slaat haar niet.
Een paar weken later vraagt hij het weer. Ze zegt weer nee, maar hij slaat haar niet. Hij laat het even betijen en komt er dan weer op terug. Ze zegt weer nee. Hij slaat haar niet. Dat begint ze zo langzamerhand erg opvallend te vinden, want ze is gewend dat haar man haar slaat – waarom is hij daarmee opgehouden? Zou ze …?
Joseph heeft een zaadje bij haar geplant en geeft het rustig water. Dat komt omdat er op de bijeenkomsten in het dorp iemand anders een zaadje bij hem heeft geplant. Het is nog maar heel klein, het lijkt onmogelijk, maar hij besluit het een kans te geven. Hij beoordeelt de dag naar wat hij zaait in plaats van wat hij oogst. Zaad moet je niet de grond inslaan, dat moet je met liefde en aandacht vertroetelen. Uiteindelijk gaat Joyce Mary overstag: ze verkopen een van hun kostbare geiten en daarvan koopt Joseph zaden voor sinaasappelbomen.
Hij stopt ze in de grond en het duurt drie jaar (!) voordat de eerste bomen wat opleveren. Drie jaar lang leven van één geit! Laat dat even bezinken: hoe zouden deze drie jaar voor hen geweest zijn? Wat zouden ze gedacht en gevoeld hebben in deze drie jaar? Ze geven hun zaden water; elke keer opnieuw. Ze bidden, hopen en verwachten en dan gaat het rollen: er komen meer bomen, er komt meer vrucht.
Op het moment waarop ik Joseph en Joyce Mary ontmoet, runnen ze een plantage van zevenhonderd bomen en zijn er nog zeshonderd bomen in aanplant. Er is een coöperatie gestart, Joseph doneert een gedeelte van zijn sinaasappels aan de kerk en ze zorgen voor weeskinderen uit de gemeenschap. Zijn voorbeeld stimuleert ook anderen om aan de slag te gaan met hun eigen resources. Samen slaan ze nu de handen ineen om deze successen op microniveau ook op macroniveau te bevechten, bijvoorbeeld door samen te gaan voor de aanleg van een weg of verbetering van de school. Dit alles gebeurde in een tijdspanne van twintig jaar en het ging van start met het planten van één zaadje in het hart van een man.
Beoordeel de dag naar wat je zaait in plaats van wat je oogst – en ontdek wat daaruit kan voortkomen. Wanneer ik deze uitspraak presenteer als een belangrijke rustles aan ondernemers, bedrijven en werkenden, ontmoet ik steevast weerstand. Een bedrijf moet zich toch juist richten op resultaat wil het iets voor elkaar krijgen? En als werknemer moet je ook bepaalde doelen halen wil je zeker blijven van je baan en positie.
Zoals je in het verhaal van Joseph ziet, had ook hij een doel. Hij wist waar hij naartoe wilde en maakte daar stappenplannen voor. Stappenplannen helpen ons om dromen concreet te maken, maar wanneer de houding van Joseph alleen maar gericht geweest was op de oogst en zichtbare resultaten, had hij het dan volgehouden?
Kijk hieronder eens welke mentaliteit jij herkent in je manier van werken. Hoe kun je met deze twee ‘spelen’, zonder ze tegen elkaar uit te spelen? Experimenteer er eens mee en ontdek wat jou op de lange termijn meer rust en innerlijk tegenwicht oplevert. Als mens kun je tegenwicht bieden aan de waan van de dag. Iemand die leeft vanuit innerlijk tegenwicht, is als een boom, diepgeworteld vanuit zijn kiemkracht en verlangen. Hoogte- en dieptepunten zijn er wel, maar hij kan blijven staan omdat hij geworteld is. Hij draagt vrucht op zijn tijd. Dat is het leven waarvoor je bent bedoeld.
Meer weten over zaaien en oogsten? Benieuwd naar de andere 7 lessen om rust te creëren in je bestaan? Lees meer in De kracht van rust.
