Beproefd recept voor het accepteren van je depressie

Door Jeffrey Wijnberg

Net als vele anderen staat het woord ‘acceptatie’ mij tegen. Wellicht heeft deze weerzin te maken met het gemak waarmee het woord in de mond wordt genomen. De een zit met een probleem terwijl de ander zwaait met uitspraken als ‘Zo is het leven nu eenmaal’ of ‘Dan zit er niets anders op dan het te accepteren’ en ‘Daar moet je je gewoon bij neerleggen’.

Passiviteit, berusting en opgeven

Een ander bezwaar tegen het woord is dat het vaak wordt geassocieerd met passiviteit, berusting en opgeven. En als er iets is waar mensen zich niet mee willen associëren dan is het wel met passiviteit, berusting en opgeven.

De bijsmaak van acceptatie is negatief; en dan vooral omdat de suggestie wordt gedaan dat er eigenlijk geen oplossing is voor het probleem. En mensen zien het als een zwaktebod om dat te geloven. Als kritiek op het accepteren wordt ook vaak gegeven dat het in wezen een loos begrip is.

Accepteren, hoe doe je dat dan?

Terecht stellen mensen de vraag: ‘Accepteren, hoe doe je dat dan?’ En degene die een dergelijke vraag krijgt voorgeschoteld, moet dan ook vaak het antwoord schuldig blijven. Daar komt dan ook nog eens bij dat acceptatie-adviezen worden ervaren als een doekje voor het bloeden, bijvoorbeeld wanneer de huisarts tegen een reumapatiënt zegt dat hij zijn ziekte moet accepteren, terwijl in de praktijk vaak blijkt dat juist reumapatiënten er meer baat bij hebben om hun ziekte niet te accepteren.

Nee, alles wat aan het woord ‘acceptatie’ kleeft heeft geen goede reputatie. En toch is dit het enige woord dat van toepassing is als het gaat om een goed herstel van een depressie. Of omgekeerd: wie met alles wat hij in zich heeft vecht tegen een depressie, zal de depressie alleen nog maar aanwakkeren.

Acceptatie-in-de-praktijk-recept

Hoe depressief de patiënt ook is, hij zal in gesprek met mij er toch op aandringen om iets te doen aan zijn lijden. Om aan deze vraag tegemoet te komen, heb ik een beproefd recept ontwikkeld. Wie de aanwijzingen van dit recept nauwlettend volgt, zal kunnen merken dat hij zich langzaamaan, iedere dag, een beetje beter gaat voelen. Het is een acceptatie-in-de-praktijk-recept:

1. Gedraag je, voor onbepaalde tijd, als demente bejaarde: alles wat je vergeet, uit je handen laat vallen of anderszins lichamelijk niet onder controle hebt, hoort bij de ziekte en wordt zelfs een beetje leuk naarmate je meer opgaat in je rol.
2. Kies bewust voor het tempo van een gehandicapte slak. Je mag, bijvoorbeeld, rustig een paar uur doen over het bijknippen van je snor of het aannaaien van een knoop, en bedenk: hoe langzamer je handelt, des te sneller je geneest.
3. Laat alleen maar iemand op bezoek komen die je een warm hart toedraagt, en nooit langer dan een halfuur. Als je geen zin hebt om te praten, werk dan samen aan je vijfduizendstukjeslegpuzzel.
4. Hanteer een militair regime wat betreft het moment van opstaan (08.00 uur), naar bed gaan (22.30 uur) en de drie maaltijden die je nuttigt. Als je een gat in de dag slaapt en ’s nachts rondspookt, raak je geestelijk nog meer op drift.
5. Vermijd alles wat drukte geeft, zoals lawaaierige cafeetjes, volle winkelstraten, kletserige plakkers, flitsende televisieprogramma’s of zeurderige familieleden; zoek liever de stilte op met een vishengel aan het water of met een breiwerkje op zolder. Je hersencellen smeken om met rust gelaten te worden.
6. Zie je allergie voor verplichtingen als een zegen en laat zo veel mogelijk andere mensen de kar trekken met de gedachte: hoe meer ik word gemist, des te meer jullie mij waarderen als ik ooit weer meedoe. En geniet heimelijk van de macht die je eigen onmacht bij anderen teweegbrengt.
7. Ga ervan uit dat je minstens een jaar uit de roulatie bent. Als het korter duurt, is dat gewoon meegenomen.
8. Pieker met overgave en zet je eigenaardigste hersenspinsels op papier, net zolang tot je het navelstaren moe bent.

Herhaalrecept

Als patiënten van hun depressie zijn genezen, nemen zij zich heilig voor om een onthaast leven te leiden en voor alles net zoveel tijd te nemen als ervoor staat. Maar niet zelden gaan mensen als vanouds achter hun eigen flitsende gedachten aanhollen. In dat geval raad ik je aan bovenstaand recept vooral te herhalen.

In Ik kan weer lachen daagt psycholoog Jeffrey Wijnberg de lezer met liefde en humor uit om uit de depressieve put te klimmen. Eén op de vijf mensen krijgt te maken met depressieve klachten en Wijnberg weet als geen ander hoe het is om een depressie door te maken: hij is er zelf twee keer van genezen. Want dit kan – gelukkig! Dit boek is geschreven op een provocatieve toon en is wetenschappelijk onderbouwd, praktisch en prikkelend.

Ik kan weer lachen

Dit artikel is gebaseerd op dit boek

• Genezen van een depressie met psycholoog Jeffrey Wijnberg
• Je wordt op provocatieve toon uitgedaagd, met liefde en humor
• Tips over wat te doen, wetenschappelijk onderbouwd, praktisch en prikkelend

Lees meer over dit boek ➔ Bestel dit boek ➔